Als je een grote angst, angststoornis of een fobie hebt, dan verwacht ik niet dat je je angst als een vriend ervaart. In die gevallen heeft de angst nogal een grote impact op je leven. 

Toch is angst  ontzettend nuttig en werkt het als een beschermingsmechanisme dat je helpt om in gevaarlijke situaties te overleven. Als een vriend.

Stel dat je op de snelweg rijdt en ineens een auto op je afkomt. Je eerste reactie is om automatisch uit te wijken, nog voordat je bewust bedenkt dat je moet reageren. Daarna besluit je wellicht om te claxonneren, zodat de andere bestuurder je opmerkt, en teruggaat naar zijn eigen rijbaan.

Je lichaam reageert in dit soort situaties direct, zonder dat je erover hoeft na te denken.

Dat is de kern van angst: een automatische reactie van je lichaam om je te beschermen. Deze reactie wordt aangestuurd door een netwerk van hersengebieden die actief worden zodra je hersenen een bedreiging detecteren.

Wanneer je je angstig voelt, verandert er veel in je lichaam:

• Je hartslag en ademhaling versnellen om je spieren van meer energie te voorzien zodat je sneller kunt handelen.
• Je spieren spannen zich aan, waardoor je last kunt krijgen van trillende handen of knikkende knieën.
• Processen die op dat moment niet nodig zijn, zoals de spijsvertering, vertragen. Dit kan misselijkheid veroorzaken of zorgen voor een droge mond.
• Je gaat zweten om je lichaam koel te houden.
• Je wordt extra alert op alles om je heen en ook op wat er in je lichaam gebeurt.

Deze lichamelijke reacties kunnen ervoor zorgen dat je je misselijk voelt. Bij iemand met braakangst kan die misselijkheid de angst alleen maar versterken, waardoor de angst zichzelf in stand houdt.